به گزارش مجله خبری نگار، این ذره کمیاب ۸.۸ برابر احتمال ظهور در هر تریلیون برخورد دارد.
توبونیوم از کوارک بالایی و پادزهر مخالف آن تشکیل شده است.
کوارکها "بلوکهای ساختمانی" اساسی اتمها هستند که پروتونها و نوترونها را تشکیل میدهند. کوارک بالایی بزرگترین کوارک است، در حالی که مقابل آن همتای پادماده است.
برخورددهنده بزرگ هادرونی (LHC) - بزرگترین شتاب دهنده ذرات جهان - ممکن است سیگنالهایی را شناسایی کرده باشد که نشان دهنده وجود یک ذره توبونیوم است. در صورت تایید، این کشف یک تغییر پارادایم در فیزیک ذرات بنیادی را نشان میدهد که میتواند ما را به حل برخی از اسرار اساسی جهان نزدیک کند.
سخنگوی تیم تحقیقاتی سازمان تحقیقات هستهای اروپا (CERN) اظهار داشت: توبونیوم طول عمر بسیار کوتاهی دارد که تنها کسری از ثانیه است و تشخیص مستقیم را غیرممکن میکند؛ بنابراین دانشمندان به مطالعه محصولات جانبی برخورد پروتون ها، به ویژه جفت کوارکها در بالای آن تکیه کردند. محققان با تجزیه و تحلیل الگوهای پراکندگی ذرات حاصل و مقایسه آنها با پیش بینیهای نظری، جفت کوارکهای اضافی را مشاهده کردند که ممکن است نشان دهنده وجود یک ذره میانی باشد که بلافاصله ظاهر میشود و ناپدید میشود. اما هنوز نمیتوانیم با اطمینان بگوییم که آیا این ذره توبونیوم مورد نظر است یا نوع جدیدی از بوزون هیگز. "
ما در حال حاضر در حال برنامه ریزی یک سری آزمایش جدید با استفاده از آشکارساز ATLAS برای تجزیه و تحلیل دقیقتر دادهها هستیم. اگر وجود توپونیوم تأیید شود، کوچکترین ذره هادرونی خواهد بود که تاکنون کشف شده است.
"مدل استاندارد - چارچوب نظری اصلی که ذرات بنیادی و نیروهای بنیادی را توصیف میکند - قادر به توضیح ۹۵ درصد از جهان نیست که توسط ماده تاریک و انرژی تاریک نشان داده میشود. توپونیوم، با خواص منحصربهفرد خود، ممکن است دریچه جدیدی برای درک این پدیدههای اسرارآمیز فراهم کند. شایان ذکر است که مکانیسم واپاشی این ذره با سایر ذرات کوارکونیوم متفاوت است، زیرا از طریق تجزیه کوارک تجزیه میشود تا نابودی پادماده ماده، مکانیسم نادری در فیزیک ذرات زیر اتمی.